Μετά από Πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 6ου Γυμνασίου Σταυρούπολης, πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή συνάντηση με θέμα: "Η επικοινωνία στην οικογένεια στα χρόνια της εφηβείας "με ομιλήτρια την Ψυχολόγο κα.Ζουντουρίδου Βάσω.
Στη συνάντηση συμμετείχαν γονείς, κηδεμόνες και εκπαιδευτικοί του 6ου Γυμνασίου Σταυρούπολης.
Παρακάτω η ομιλήτρια συνοψίζει την παρουσίαση της:
Η εφηβεία είναι ένα στάδιο στην ανάπτυξη του ανθρώπου που ξεκινά βιολογικά (δυνατότητα αναπαραγωγής) και ολοκληρώνεται κοινωνικά (αυτονόμηση π.χ. οικονομική). Έτσι στο δυτικό πολιτισμό όπως ο δικός μας, η εφηβεία αποτελεί μια αρκετά μακρά περίοδο. Σε αυτήν την περίοδο ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος έχει να διαχειριστεί και να απαντήσει στα παρακάτω ζητήματα: στη νέα μορφή που παίρνει το σώμα του, την πρωτόγνωρη σεξουαλικότητά του, το δίλημμα της συναισθηματικής ανεξαρτησίας από γονείς και άλλους ενήλικες, την ανάγκη για μια συνεκτική ταυτότητα του Εγώ, τη διαμόρφωση σχέσεων αμοιβαιότητας με τους συνομηλίκους και των δύο φύλων όπως και τη διαμόρφωση ενός σχεδίου ζωής για το μέλλον. Έτσι, ρίχνοντας το βλέμμα μας στον/την έφηβο/η που μεγαλώνει δίπλα μας, η εικόνα που αντικρίζουμε ως ενήλικες της "βαρεμάρας", ανεμελιάς ή ακόμη και "αναισθησίας" είναι η παραμόρφωση της εσωτερικής του/της εμπειρίας, μιας εμπειρίας συνεχούς αυτoπαρατήρησης, άγχους και ανασφάλειας.
Αλλά και για τους γονείς η μεταβατική αυτή περίοδος είναι συχνά αγωνιώδης και συγκρουσιακή, καθώς βλέπουν τον έλεγχο που ασκούσαν στις αποφάσεις και τις επιλογές του παιδιού τους να χάνεται και να μεταφέρεται σε άλλες σφαίρες επιρροής, όπως των συνομηλίκων, των προτύπων στα μέσα επικοινωνίας κ.α.
Ωστόσο, η οικογένεια παραμένει το σταθερό σημείο αναφοράς στη ζωή του εφήβου και η επιρροή της στα σημαντικά θέματα της ζωής παραμένει ισχυρή ακόμα και όταν οι έφηβοι δεν το ομολογούν. Σύμμαχοι του γονιού σ’ αυτή την ιδιαίτερη περίοδο είναι μεταξύ άλλων, η ευθυκρισία, η ψυχραιμία, το κοινωνικό δίκτυο που τον στηρίζει, η αυτοφροντίδα και η γνώση ότι η αμφισβήτηση που δέχεται είναι απαραίτητη για την αυτονόμηση του εφήβου. Παράλληλα, ο έλεγχος και τα όρια εξακολουθούν να είναι σημαντικά για τη διαπαιδαγώγηση γιατί παρέχουν προστασία και καθοδήγηση. Ο γονιός χρειάζεται επίσης να δώσει ευθύνες, να εμπιστευτεί, να σεβαστεί απόψεις και συναισθήματα, να διαπραγματευτεί, να αφηγηθεί και τις όμορφες όψεις της ζωής.

Ζουντουρίδου Βάσω, Ψυχολόγος, Δίκτυο Άλφα