Σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Ε.Ο.Π.Α.Ε.

Σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Ε.Ο.Π.Α.Ε.

λευκές σφαίρες σε διάφορα σχήματα

Θεματικές Ομάδες

Μονογονείς

Οι γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους έχουν να αντιμετωπίσουν πρόσθετες δυσκολίες στην οικογενειακή τους ζωή: κοινωνικός αποκλεισμός και μοναξιά, οικονομικές δυσκολίες, συναισθηματική πίεση τόσο κατά τις δικαστικές διευθετήσεις όσο και κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος του παιδιού, αποξένωση από τα παιδιά λόγω αραιής επικοινωνίας.

Η ομάδα επιχειρεί να στηρίξει τους μονογονείς δουλεύοντας θέματα όπως διαχείριση του χωρισμού/ πένθους και της απουσίας του ενός γονέα, επικοινωνία, θέσπιση ορίων, εξαρτήσεις και τρόποι προστασίας, αυτοεκτίμηση, ανάγκες γονέων και παιδιών κ.α.

Η διάρκεια κάθε ομάδας είναι 20 ώρες (10 δίωρες συναντήσεις) με συχνότητα μία φορά την εβδομάδα και η δράση υλοποιείται στο χώρο του Κέντρου Πρόληψης.

Η διαδικασία είναι βιωματική που σημαίνει ότι οι γονείς συμμετέχουν ενεργά στις συναντήσεις με ευχάριστους και δημιουργικούς τρόπους.

Λίγα λόγια για τη Μονογονεϊκότητα

Η οικογένεια έχει αλλάξει μορφή τα τελευταία 30 χρόνια σε όλο το δυτικό κόσμο. Κάνουμε λιγότερα παιδιά, ζούμε σε απόσταση από την ευρύτερη οικογένεια και ορισμένες φορές τα παιδιά μεγαλώνουν μόνο με τον έναν από τους δύο γονείς λόγω διαζυγίου, χηρείας, τεκνοποίησης εκτός γάμου, εργασίας κ.α.

Από τις μόνες γυναίκες η λιγότερο ευνοημένη ομάδα είναι οι ανύπαντρες μητέρες, οι οποίες συχνά δεν έχουν βοήθεια από το οικείο περιβάλλον, διότι αυτή η μορφή μονογονεϊκότητας είναι λιγότερο κοινωνικά αποδεκτή.

Οι πρόσθετες δυσκολίες που προκύπτουν από την απουσία του ενός γονέα, επηρεάζουν το συναισθηματικό κλίμα και τις σχέσεις γονέων – παιδιών. Η μονογονεϊκότητα, ωστόσο, από μόνη της δεν αποτελεί λόγο για μελλοντική χρήση και εξάρτηση. Tο σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξη των παιδιών παίζει ο τρόπος που η οικογένεια στέκεται στα γεγονότα της ζωής και τα διαχειρίζεται. Αυτό σημαίνει ότι και ο μονογονέας μπορεί ενεργητικά να επιλέξει να συζητήσει και να αντιμετωπίσει τις πρόσθετες δυσκολίες στη ζωή του, αποφεύγοντας να τις κρύψει και λαμβάνοντας όση βοήθεια μπορεί από το συγγενικό και κοινωνικό περιβάλλον του και βέβαια από την Πολιτεία (Υπηρεσίες υποστήριξης, Νομοθεσία). Φροντίζοντας μ αυτόν τον τρόπο τόσο τις δικές του ανάγκες όσο και των παιδιών του έχει τη δυνατότητα να υπερκεράσει τις δυσμένειες που δημιουργεί η απουσία του άλλου γονέα στην οικογένειά του.

Μπορείς να ζητήσεις τη διοργάνωση μιας ομάδας μονογονέων στο σύνδεσμο

Ομάδα γονέων παιδιών με ΔΕΠ-Υ

Οι αποτελεσματικές παρεμβάσεις πρόληψης για παιδιά σχολικής ηλικίας με συμπτώματα Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) είναι αυτές που περιλαμβάνουν την κοινωνικο-συναισθηματική εκπαίδευση και την ενίσχυση της σχολικής επίδοσης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν να αντιμετωπιστούν παράγοντες κινδύνου όπως η πρόωρη επιθετικότητα, η σχολική αποτυχία και η σχολική διαρροή.

Οι απαιτήσεις της καθημερινότητας για μελέτη και απόδοση καθώς και για ομαλή συνύπαρξη με τους συνομηλίκους επιβαρύνουν τόσο τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, όσο και τις οικογένειες. Η ομάδα έχει σαν κύριο στόχο την υποστήριξη και ενδυνάμωση του γονέα στο ρόλο του. Η αποτελεσματική επικοινωνία, ο ενισχυμένος δεσμός γονέα – παιδιού, η συνέπεια στην διαχείριση των ορίων, η δημιουργία ενός δικτύου υποστήριξης με άλλους γονείς είναι κάποια εφόδια που μπορεί να αποκτήσει ο γονιός μέσα στην ομάδα.

Η διάρκεια κάθε ομάδας είναι 12 ώρες (6 δίωρες συναντήσεις) με συχνότητα μία φορά την εβδομάδα και η δράση υλοποιείται στο χώρο του Κέντρου Πρόληψης. Η διαδικασία είναι βιωματική που σημαίνει ότι οι γονείς συμμετέχουν ενεργά στις συναντήσεις με ευχάριστους και δημιουργικούς τρόπους.

Λίγα λόγια για τη ΔΕΠ-Υ

Η ΔΕΠ-Υ περιλαμβάνει τρεις βασικές κατηγορίες συμπτωμάτων : την υπερκινητικότητα, τη διάσπαση προσοχής και την παρορμητικότητα, που συναντώνται σε διαφορετικούς συνδυασμούς σε κάθε παιδί (υποτύποι ΔΕΠ-Υ). Τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι σταθερά ανάλογα με τη συνθήκη στην οποία βρίσκεται το παιδί και να εμφανίζουν διακυμάνσεις, γεγονός που μπερδεύει τους γονείς και δυσκολεύει τη διάγνωση. Συγκεκριμένα, η εικόνα του μαθητή με ΔΕΠ-Υ κατά την περίοδο του Δημοτικού περιλαμβάνει κενά στις αποκτημένες γνώσεις, μειωμένο κίνητρο για μάθηση, σχολική αποφυγή, αναποτελεσματική μελέτη, εγκατάλειψη της προσπάθειας, μειωμένος αυτοέλεγχος, φτωχές προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες, ασταθής και απρόβλεπτη συμπεριφορά, επιθετική συμπεριφορά, μη ικανοποιητικές φιλικές σχέσεις. Οι συνέπειες αυτών των συμπτωμάτων, ανάλογα με την βαρύτητα, επηρεάζουν τη λειτουργικότητα του παιδιού και τη διάθεσή του καθώς και το οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού. Η ΔΕΠ-Υ είναι μια διαταραχή που συχνά παραμένει σε όλη την υπόλοιπη ζωή. Ποσοστό 30 – 60 % των ατόμων εμφανίζουν τα συμπτώματα στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή (Μανιαδάκη & Κάκουρος, 2016).

Μπορείς να ζητήσεις τη διοργάνωση μιας Ομάδας γονέων παιδιών με ΔΕΠ-Υ στο σύνδεσμο